Το Γράμμα του Εγωισμού

Το Εγώ του πρίγκιπα.

Tο Εγώ του ζητιάνου.

H ομορφιά του ανθρώπου είναι το πάθος του,

και το μεγαλύτερο πάθος του, ο εγωισμός του.

Aυτός κινεί όλα τα νήματα και τη Μεγάλη Ροή

και όταν κάνει στην άκρη είναι καταλυτικός ο ρόλος του.

Το κέρμα με τις δυό πλευρές.

Πως μπορώ να τον αγαπήσω ή να τον μισήσω;

Αυτός σε έκανε να αγαπήσεις παράφορα - με καμιά λογική -

και αυτός σε διέλυσε γι αυτό...

Τώρα τι θα κάνεις; Θα βλαστημάς;

Βίωσες βαθιά και με κάθε πτυχή της ατέλειας του ανθρώπου 1000 πράματα 

προς τι η τόση δυστυχία;

Φοβήθηκες μην πληγωθείς, μα ο εγωισμός πληγώνει Πάντα και τα πάντα.
(και ο φόβος είναι εγωισμός...)

Αλλά σου θύμισε ταυτόχρονα το πόσο ζωντανός πραγματικά είσαι...

Προς τι η τόση στεναχώρια;

Αγόρια και κορίτσια στην ίδια αγκαλιά...

Πολύ το κλάμα...

Πάλι υπάρχουν δύο όψεις, μία αρνητική, μία θετική και στη μέση εσύ, εγώ, όλοι...

Τι χρήση κάνεις;

Πόσο σε κατηγορείς;

Με κατηγορούσα όλη μου τη ζωή πως ήμουνα εγωιστής και δεν πρόλαβα να τη ζήσω...

Με θαύμαζα όλη μου τη ζωή γιατί έδινα στον κόσμο που δεν πρόλαβα να το ζήσω...

Τα ζω όλα με εγωισμό, δεν με ένοιαξα ποτέ...

"...σκόρπιες σκέψεις οπότε μην αγχωθείς αν δεν τα καταλάβεις όλα, τα υπόλοιπα είναι ακόμα στο μυαλό μου...."

Μίτσος Πουλικάκος - Υπάρχω

Δεν υπάρχεις ρε Πουλίκα